Sjaak is óók figuurlijk dé Sjaak. Met zijn zelfingenomen en opvliegende karakter, ontlokt hij, meestal onbedoeld, escalerende situaties die hilarisch voor ons zijn, maar níet voor Sjaak. 
De combinatie van zelfverzekerdheid, agressie en lompheid is op zích al gevaarlijk. Aangevuld met zijn schranderheid en zijn sterke rechtvaardigheidsgevoel is Sjaak voorbestemd om veel heibel te veroorzaken, maar soms weet hij er óók kleine irritaties en levensgrote problemen mee op te lossen. 
Leraressen, collega’s, politie, justitie, criminelen, gelovigen, sociale werkers, neo-­nazi’s, viespeuken, psychiaters, journalisten en zelfs de doden ontkomen niet aan de golven van bizarre misere die Sjaak wadend door het leven voortbrengt. Zijn liefhebbende en roman­tische vrouw ontkomt er ook niet aan. Gelukkig is zij er van overtuigd dat hij wel tégen haar moppert en scheld, maar niet óp haar.
Helaas komen er óók tranentrekkende emotionele situaties in voor, dat spijt mij echt…
Liefhebbers van politieke correctheid, strenge religie of preutsheid kunnen dit verfrissend onfrisse schrijfsel beter laten liggen. Tenzij ze een seriéuze behoefte voelen om zich eens érg fijn te gaan ergeren…