Een traditionele en diepgewortelde opvatting van het fenomeen metafoor is, dat het slechts een kwestie van figuurlijk taal­gebruik betreft. Men zegt iets met een fraaie omweg wat men ook letterlijk en rechtstreeks had kunnen zeggen. Metafoor verhult de werkelijkheid in plaats van deze te ontsluiten. Zodoende kan aan haar geen kenniswaarde maar slechts artistieke waarde worden gehecht. Hier betoog ik in een kritisch filosofische beschouwing dat deze opvatting onhoudbaar is. Integendeel, metaforen liggen fundamenteel ten grondslag aan ons ervaren en begrijpen van de werkelijkheid.