Zuster Jules-Marie was verpleegster in hart en nieren,

maar had nadien ook geneeskunde gestudeerd. Haar beide

opleidingen gaven haar een moreel én een deskundig gezag.

Toch herkende ik haar vooral als verpleegster, haar eerste

roeping die ze altijd bleef uitdragen.’ Deze getuigenis van

een collega in de Hoge Raad van het Verplegingswezen

wijst op het onmiskenbare gezag dat zuster Jules-

Marie Heymans uitstraalde.

Zuster Jules-Marie Heymans studeerde in 1926 af als

eerste vrouwelijke en religieuze arts aan de Leuvense

universiteit. Een jaar later werd ze de eerste directrice van

het Sint-Vincentiusziekenhuis in Gent, in 1938 de eerste

secretaris van het Verbond der Verzorgingsinstellingen

(vandaag Zorgnet-Icuro). Vanaf 1939 werd ze in Leuven

directrice van de ‘Universitaire Normaalschool voor

Verpleegsters-Monitrices’, de eerste voortgezette opleiding

voor verpleegkundigen in België. In 1961 werd ze

ook een van de eerste vrouwelijke lectoren aan de

Leuvense universiteit. Dit onderstreept de pioniersrol

die zuster Jules-Marie op veel vlakken heeft vervuld.

Daarom is Altijd de eerste een passende titel voor deze

biogra  e over haar leven en werk. Op basis van uitgebreid

archiefonderzoek, aangevuld met talrijke getuigenissen

van mensen die zuster Jules-Marie nog hebben gekend,

wordt haar rol, betekenis en impact onderzocht.

‘Met deze biogra  e van zuster Jules-Marie Heymans vult

Luc De Munck een belangrijke leemte in de geschiedschrijving

over de Belgische – en in het bijzonder de katholieke –

verpleegkunde.’ Prof. dr. Joris Vandendriessche, docent

KU Leuven.

Luc De Munck is historicus en onderzoekt aan de

onderzoeksgroep Cultuurgeschiedenis vanaf 1750

van de KU Leuven de professionele identiteiten van

katholieke verpleegkundigen in België tussen 1919 en 1974.