Mauro interpreteert het visioen van de zeventig weken in Daniël 9, in het licht van wat Jezus naar Mattheüs 24, Markus 13 en Lukas 21 voorzegt over de tijd na Zijn hemelvaart en voor Zijn wederkomst.

Het Oude Testament is verbonden met Jezus Christus als de vervuller ervan. Dat blijkt op bijzondere wijze in het boek Daniël. In de gedaante van een engel is Christus reddend aanwezig in de brandende oven (3:25). Hij is de Mensenzoon in 7:13, 14, aan wie heerschappij over alle volken wordt gegeven. In Mattheüs 24:15 legt Jezus zelf verband met Daniël 9:24-27 als Hij spreekt over de ‘gruwel van de verwoesting’ en de ‘grote verdrukking’ volgend op Zijn kruisiging, opstanding en hemelvaart. In Mauro’s interpretatie van het visioen van de zeventig weken in Daniël 9 speelt de verwoesting van Jeruzalem in AD 70 een beslissende rol.