Thoms hoofd zit vol gedachten. Zo denkt hij veel aan zijn ouders. Hoe zal het met zijn vader gaan? Zal hij nog in bed liggen? En moet zijn moeder vandaag werken? Het lukt hem niet zijn gedachten stop te zetten.
Thom heeft geen vrienden. Daarvoor heeft hij geen tijd. Hij moet zorgen voor zijn depressieve vader. Dat doet hij graag, net als voor zijn moeder. Hij wil maar één ding; dat zijn ouders gelukkig zijn. Thom is ervan overtuigd dat als hij hard zijn best doet, dat het dan allemaal goed komt.

Met zijn moeder kan hij goed praten, totdat ze steeds minder vaak thuis is. Wat is er toch met haar aan de hand? En wat bezielt zijn broertje Abel? Thom weet niet wat hij ziet als hij in het park is… Als hij bevriend raakt met Thijmen, wordt alles anders.

‘Zie mij’ gaat over opgroeien met zorg(en), loyaliteit, vriendschap, liefde en over het hebben van steunpersonen; mensen die je écht zien.