In een land hier ver vandaan woonde een vriendelijke koning. Samen met zijn lieve koningin en hun driejarig zoontje leefden ze heel gelukkig. Hun kasteel stond op een mooie bosrijke heuvel. In het dal stroomde een riviertje, kabbelend en kronkelend onder het bladerdek en tussen rotsblokken door op weg naar de zee. Van verre waren de kasteeltorens, die boven de bomen uitstaken, te zien.
Vanuit zijn werkkamer had de koning een prachtig uitzicht over de hele omgeving: vlakbij, langs de kasteelgracht, lagen de akkers waar boeren vanaf het voorjaar tot laat in de herfst met gebogen ruggen hard werkten. Het was nu tegen het eind van de zomer en voor de herfstregens het dorstige land te drinken zouden geven, moest de oogst worden binnengehaald. Verderop gaf het omringende bos beschutting aan allerlei dieren. Het was een sprookjesachtige omgeving waarvan de koning iedere dag weer genoot.