Op verstilde momenten dwalen de gedachten van de hoofdfiguur Ward af naar de brievenroman Les Liaisons Dangereuses. Het boek capitveert hem omdat het zijn impotentie compenseert om iets van zijn routineuze leven te offeren om zijn zoon en ex-vrouw liefdevol in zijn leven binnen te laten. Ward accepteert alleen moderne betrekkingen. Hij gaat uit van een zelfbeeld waarbij hij zichzelf begrijpt als éérst in zichzelf gegrond om pas vanuit deze imaginaire zelfstandigheid relaties met anderen en de wereld aan te knopen. Daarom schuwt hij de wereld, de mensen en de liefde. Dat maakt zijn leefwereld affectloos. Hij stoot alles af waardoor ook alles afstotelijk of ‘vuil’ wordt. Maar hij is zelf de hardnekkigste vlek en de oorzaak waarom het woord ‘ossenvetzeep’ in zijn ziel spookt.