Een van de zestien

Het is 1940, het begin van de Tweede Wereldoorlog. In Den Haag woont op dat moment een gezin van een vader, moeder en hun zestien kinderen. Zij doen er alles aan om te overleven. Naarmate de oorlog vordert, is er steeds minder voedsel en brandstof voor de mensen. De mensen worden heel creatief. Wanneer het winter wordt in 1944 is er zodanig weinig voedsel in grote delen van het land, dat er een hongerwinter aanbreekt. De schrijver gaat samen met familieleden verschillende keren op pad vanuit Den Haag op zoek naar voedsel. Hun zoektocht brengt hun verder noordwaarts en zelfs tot in Friesland. Lukt het hen om te overleven? Dit waargebeurde verhaal zijn herinneringen van een tienerjongen die in het begin van de oorlog nog maar 8 jaar was. Het geeft een inkijkje in hoe de mensen in die tijd overleefden. De ervaringen van een tiener zijn pakkend en typisch voor die tijd.