'Ode aan mijn liefste' is niet alleen een liefdesverklaring met veel autobiografische elementen, maar ook een beknopte, deels autobiografische geschiedschrijving van een relatie waarin onderlinge liefde, verbondenheid en fysieke aantrekkingskracht een leven lang centraal staan 'in goede en in slechte tijden'. Deze lofzang komt op voor al die echtparen en stellen die soms met enige schroom bekennen dat ze zelfs na meer dan veertig-vijftig jaar nog steeds gelukkig zijn en ook fysiek naar elkaar verlangen: "Jullie zijn niet de enigen. Schaam je niet! We zijn met velen. Ga door met knuffelen en vrijen!'