Het domein van de Koninklijke Schenking in Tervuren herbergt een unieke combinatie: een wereldvermaard arboretum, het rijke Kapucijnenbos en dat alles ingebed in het prachtige Zoniënwoud. Een rijkdom aan biodiversiteit van hier en van ver, aan cultureel erfgoed en aan landschappen. Wie dat landschap bezoekt, krijgt een inkijk in tal van bostypes van het noordelijk halfrond, maar net zo goed in de plaatselijke geschiedenis van ontginning en bebossing, in het duurzaam beheer van onze inheemse bossen en in de bedreigingen van onze biodiversiteit.
Het arboretum neemt natuurlijk een bijzondere plaats in het domein. Aan het begin van het arboretum wilde men de ecologische samenhang in de bossen illustreren. Maar ook een grootschalig experiment opzetten om meer te weten te komen over de groeikracht en overlevingskansen van al die boomsoorten. Dat werk is niet af, maar in elk geval geslaagd. Tegelijkertijd was het de bedoeling om te beschikken over een referentiecollectie van ‘mini-bossen’, het enthousiasme voor bomen en de studie ervan aan te wakkeren.
Dit verplicht ons, zowel bezoekers als beheerders, om dit domein te koesteren en te verzorgen. Zo’n levend patrimonium is steeds veranderlijk, in beweging. De (ecologische) relaties tussen al dat leven zijn ongekend complex. Juist daarin ligt ook het fascinerend karakter dat toelaat om bij elke wandeling weer iets nieuws te ontdekken. En de noodzaak om samen te werken met uiteenlopende instanties en wetenschappelijke disciplines. Het is veelbelovend dat het netwerk rondom het Zoniënwoud, en rond het arboretum in het bijzonder, de voorbije jaren gegroeid is. Met de visies uit de Structuurvisie voor het woud en de beheerplannen voor het domein schrijven we een nieuw hoofdstuk aan het verhaal van dit bos.