Het Nieuwe Testament bevat zodoende mystieke en esoterische kennis, mythen, filosofieën en geschiedenis. Wanneer we hun codeertechniek begrijpen, die sterk aan verhaaltjessommen / redactiesommen doet denken, kunnen we beginnen met het ontcijferen van de Bijbel. En zodoende kunnen we dus les krijgen in disciplines als rekenkunde, vlakke geometrie, ruimtelijke geometrie, astronomie en de harmonieleer op dezelfde (esoterische) wijze als de Ptolemeïsche Griekse filosofen die aan hun academies gaven. Bijvoorbeeld de tweede regel uit Johannes 21:1-14. Het gebeurde zo. De volgende leerlingen waren samen: Simon Petrus (1), Thomas ook wel Didymus genoemd (2), Natanaël van Kana in Galilea (3), de twee zonen van Zebedeüs (4 & 5)en nog twee anderen leerlingen(6 & 7) van Jezus. De hoofdpersoon in deze redactiesom (op Jezus na, maar die zit niet in de boot en telt om die reden in de som niet mee) is Simon Petrus, hij wordt als eerste genoemd en speelt later ook de hoofdrol in dit verhaal. In het totaal zijn er 7 leerlingen inclusief Simon Petrus. De naam Simon Petrus wordt in het Koinè Grieks, in dit geval geschreven als Σιμων Πετρος, wanneer we deze naam omzetten in een getal aan de hand van tabel 1 (Σ=200, ι=10, μ=40, ω=800, ν=50, (Simon=1100), Π=80, ε=5, τ=300, ρ=100, ο=70, ς=200 (Petrus=755) dan krijgt deze naam de waarde van (1100+755=) 1855. Dat wil zeggen, de hoofdpersoon, gedeeld door het aantal leerlingen dat bij hem aanwezig is vormt de som. We tellen / delen dus alleen de leerlingen die in de boot aanwezig zijn en niet daarbuiten. De samenvatting van de tweede regel is dus eigenlijk vrij eenvoudig en gaat als volgt: 1855 ÷ 7 = 265.