Revolutiejaar 1920 November 1919, één jaar na het einde van de Grote Oorlog. Het gonst in alle Europese metropolen van idealistische, geruchtmakende geluiden. De revolutie, op zijn minst een grondige hervorming van de samenleving staat op til. In een salon van een Amsterdamse bovenwoning komen vijf heren bijeen. Ze hebben grootse plannen. Een nieuwe wereld veroveren door hervorming van de taal en de verbetering van de verstandhouding tussen de mensen. Onder deze wereldverbeteraars bevindt zich een vrijzinnig bolsjewiek. Hij raakt in februari 1920 betrokken bij het opzetten van het Uitvoerend Bureau der Communistische Internationale in Amsterdam. De wereldrevolutie staat voor de deur. De Rode Legers trekken op richting West-Europa. De verwachtingen zijn groot, maar gewelddadige gebeurtenissen in Duitsland en Rusland en meningsverschillen met en tussen zijn vrienden halen zijn idealen in. Eensgezindheid is ver te zoeken. Blijkt alles slechts een ijdelheid der ijdelheden te zijn? Hans Happel laat middels aantekeningen uit een kroniek én in een reeks dialogen zien hoe een groep Nederlandse intellectuelen de spannende dagen van het revolutiejaar 1920 aan de lijve ervoer.