Voor veel gereformeerde christenen is een voor de hand liggende reden om in de leer van de dubbele predestinatie (LDP) uit de Dordtse Leerregels te geloven, dat Augustinus, Calvijn en Luther deze ontwikkeld, geleerd en verdedigd hebben. Daarom wordt relevant werk van deze drie mensen in dit boek zorgvuldig geanalyseerd. Daarbij zijn geen doorslaggevende Bijbelse argumenten gevonden. Ook niet in een aantal recente studies.De LDP berust op een wijsgerige vooronderstelling over de voorzienigheid: God bepaalt alles, ook alle keuzes die mensen maken.Daartegenover laat dit boek zien dat God mensen de mogelijkheid geeft – afhankelijk van zijn soevereine beslissingen – om zelf te kiezen, ook wat het al of niet geloven betreft. Uit relevante Bijbelgedeelten blijkt het Bijbelse alternatief: God kiest en de mens kiest, en niemand weet hoe dit samengaat.