In dit schrijven neem ik jou als lezer graag mee in het doorlopen van een tuin aan de hand van Jezus. In het gedichten worden beelden gebruikt, die als metafoor een brug vormen vanuit het tuinleven naar onze innerlijke levenstuin. Beelden vanuit de tuin die zijn beschreven in een proces van overspannenheid, waarin ik weinig tot niets kon beginnen. In dit herstelproces wordt je meegenomen door de seizoenen heen. Je begint te lezen in de herfst. Een seizoen waarin buiten in de natuur veelal de dingen losgelaten worden. Precies zoals het in mijn persoonlijke leven ook begon. Het moeten loslaten van veel dingen. Door de seizoenen heen zul je gaan zien waar God ook met jouw leven naar toe wil. Vanuit het loslaten naar nieuwe bloei in het leven. In de beelden vanuit deze tuin komt de zorg voor die levenstuin duidelijk naar voren. De juiste verzorging komt bovenal van God, de Schepper, die ons tot mooie bloei wil laten komen. Alles eer van Hem.