In haar vroege jeugd heeft Eline een hele hoop meegemaakt. De diagnose ADHD die ze op jonge leeftijd kreeg, zorgde ervoor dat ze gepest werd. Ze weet zich altijd goed staande te houden, maar wanneer ze 11 jaar wordt, begint haar leven te veranderen. Ze voelt zich niet meer goed in haar vel en al snel volgt de diagnose Anorexia Nervosa. Vele opnames in psychiatrische instellingen volgen en Eline leert zichzelf steeds beter kennen. Wanneer ze 14 jaar is, krijgt ze de diagnose ASS, waardoor ze eindelijk de gepaste hulp krijgt. Nare herinneringen komen echter bovendrijven en ze beseft dat ze er nog lang niet is. "Gedachten zijn geen feiten" Een citaat vanuit de mindfulness, vaak herhaald door haar psychologe, doet haar nadenken. Het besef dat haar destructieve gedachten niet altijd gelijk hebben, geeft haar terug hoop. Beetje bij beetje leert Eline zichzelf vergeven en gaat ze verder met haar leven.