Een samenleving vol nepnieuws, populisme en ongelijkheid valt zonder een verbindend verhaal uiteen. Overtuigend pleit Ferrier daarom voor menselijkheid, nieuwsgierigheid en de kracht van verhalen.

‘Wie is je vader, wie is je moeder?’ Als je iemands verhaal niet kent en daar ook niet nieuwsgierig naar bent, liggen snelle oordelen op de loer. Vaak worden die ingegeven door angst. Niet voor niets viert het populisme hoogtij. Nepnieuws verspreidt zich razendsnel. Intussen groeit ongelijkheid, verdiepen breuklijnen en blijft de achterstand van vrouwen en van mensen met een biculturele achtergrond bestaan, tot wanhoop en frustratie van velen. Hoe komen we uit deze veelgelaagde crisis? Het is zaak tegenover nepnieuws verbindende verhalen te stellen, die feiten en cijfers niet negeren, maar tot leven brengen. Verhalen die levensvragen definiëren, grote dromen uitspreken en je anders leren kijken naar je medemens. Want een samenleving zonder een groot verbindend verhaal valt uiteen. Hoe wij hier ook samen kwamen is een veelomvattend, persoonlijk en overtuigend pleidooi van een belangrijke stem in Nederland. De wortels van politica en mensenrechtenverdediger Kathleen Ferrier liggen verspreid over de hele wereld. Haar vader was de eerste president van Suriname. Zelf woonde en werkte zij op vele plekken, van Zuid-Amerika tot Den Haag tot Hong Kong. Op basis van al haar ervaringen pleit zij, geïnspireerd door het werk van de Surinaamse schrijver en verzetsstrijder Anton de Kom, in haar fascinerende essay voor menselijkheid, nieuwsgierigheid en de verbindende kracht van verhalen.