"‘Angst kun je vergelijken met duizeligheid. Als iemand neerkijkt in een gapende diepte, wordt hij duizelig. Maar hoe komt dat? Het heeft net zo goed met zijn ogen te maken als met die afgrond; want hij had ook niet naar beneden kunnen staren. In die zin is angst de duizeling van de vrijheid.’ Angst, geen mens blijft ervan verschoond. Angst heeft altijd te maken met mogelijkheid. En als het om mogelijkheid gaat: daar komt geen eind aan. Ten goede, of ten kwade. Hoe belangrijk is mogelijkheid voor een mens? En vrijheid? Maar angst? Vaak wordt het beschouwd als iets waar je van af moet zien te komen. De schrijver, Vigilius Haufniensis, ziet dat anders. Hij is er zelfs van overtuigd dat ‘hoe oorspronkelijker een mens is, des te dieper is zijn angst’. Hij tekent angst als dat waardoor een mens zich kan laten vormen, sterker nog, als het enige dat absoluut vormend is. Voor wie de school van de mogelijkheid niet ontlopen wil is dit boek geschreven."