Een moeder krijgt een telefoontje van het studentenhuis dat haar knappe, intelligente, 18-jarige zoon suïcide heeft gepleegd. Als moeder kan zij niet tot rust komen alvorens ze weet waarom. Ze neemt contact op met al wie hij gekend heeft de laatste jaren en ze onderzoekt ragfijn zijn worsteling met het leven en met de school. Ook graaft zij in haar verleden waar de kiemen liggen van wat er is gebeurd. Intense therapie helpt haar meer inzicht in het drama te krijgen. Langzamerhand kruipt ze uit een diep dal en probeert gelouterd een nieuw evenwicht en een nieuwe dimensie aan haar leven te geven.