In dit boek vertelt Vanda Borgart de Crasto het verhaal over zichzelf en haar familie. Op vrij jonge leeftijd werden zij en haar zusjes uit huis geplaatst, omdat hun geesteszieke moeder niet voor hen kon zorgen. Na een mooie tijd in een kindertehuis kwam ze in een pleeggezin terecht, waar ze tien jaar lang seksueel werd misbruikt door de pleegvader. Op volwassen leeftijd stortte ze zich, op zoek naar geborgenheid, in een onveilig huwelijk. Na tien jaar vluchtte ze hieruit weg met haar zoon, die toen acht jaar was.



Vanaf dat moment begon ze een nieuw leven en startte ze een langdurige zoektocht naar haar eigen identiteit. Veel uit huis geplaatste kinderen, adoptiekinderen, wezen, vluchtelingen, oorlogsslachtoffers en andere kwetsbaren en ontheemden kunnen net als zij, slachtoffer worden van uitsluiting, onzekerheidsgevoelens, pesterijen, mishandeling en seksueel misbruik. Zij missen vaak zelfwaardering, zelfverzekerdheid en vanzelfsprekendheden. Vele toevalstreffers zetten haar op stationnetjes van onbekende familiesporen. Dankzij spirituele ontwikkeling en studie wist ze zich uit haar persoonlijke geschiedenis omhoog te werken en zelfstandig in het leven te gaan staan. De bij toeval teruggevonden verhalen over haar grootouders en haar moeder, maakten haar eigen geschiedenis begrijpelijk. Haar verhaal gaat over de kracht waarmee mensen hun drama overleven. Het bevat feiten, psychologische onderbouwing en helende spirituele en therapeutische voorbeelden. Een prachtig geschreven, inspirerend levensverhaal.

Vanda is maatschappelijk werkster, beeldend therapeut en supervisor. Zij heeft sinds 1994 in Leeuwarden haar eigen praktijk CREScendo en vervulde daarnaast deeltijdfuncties binnen organisaties als AZC ’s, Vrouwenopvang, GGZ en Jeugdhulpverlening. Zij is hbo en deels universitair opgeleid. Haar specialiteit is rouw- en traumaverwerking