'Recluse' bevat drie geschriften waarin Aelred van Rievaulx (1110-1167) de centrale figuur is die als auteur of als protagonist de teksten bindt. Twee van zijn geschriften, 'Leefregel voor een recluse' en 'Een merkwaardig mirakel', geven de lezer een inkijk in de boeiende wereld van monialen in het twaalfde-eeuwse Engeland. Reclusen zijn nonnen die, afgesloten van de buitenwereld, als kluizenares een leven leiden van inkeer, gebed en meditatie. Aelred schreef de 'Leefregel' op verzoek van zijn eigen zus, die een richtsnoer wenste voor haarzelf en de vrouwen die zij vormde. In 'Een merkwaardig mirakel', een verhaal van hoop en vertrouwen in bizarre omstandigheden, wordt Aelred betrokken bij een schandaal in zo’n monialenklooster. Het 'Leven van Aelred van Rievaulx', ten slotte, werd kort na zijn dood geschreven door Walter Daniel, zijn secretaris en verpleger. In deze vita tekent hij zijn geestelijke vader ten voeten uit. Deze drie geschriften getuigen elk op eigen wijze van Aelreds affectieve spiritualiteit.