‘Ik wil dat er iemand naar me luistert,’ zei de beer. ‘Altijd. Elke dag, de hele dag.’ De beer keek de ezel aan. ‘Wil jij misschien altijd naar mij luisteren?’ ‘Nee,’ zei de ezel. ‘Niet altijd. Niet elke dag. Vraag dat maar aan iemand anders.’ Eigenzinnig zijn ze. Avontuurlijk, vindingrijk. Nukkig, maar ook lief. Soms filosofisch, maar minstens zo vaak wonderlijk pragmatisch. De ezel en de beer zijn vrienden voor het leven. Ze gaan geen uitdaging uit de weg. Geen berg is ze te hoog, geen situatie te gevaarlijk. De verhalen over de ezel en de beer zijn ontwapenend, geestig, spannend en hartverwarmend.