‘Carpe Punctum, pluk het moment, want er komt misschien geen volgend moment meer…’

Kort na de val van de Berlijnse Muur keert de hoogbejaarde Alexander Lehmann terug naar Berlijn-Mitte. Op de achterbank van een taxi bekijkt hij met weemoed het straatbeeld van de stad waar hij is geboren en heeft gewoond tot aan zijn vlucht uit het communistische Oost-Berlijn in 1962. Zijn gedachten dwalen af naar zijn jeugd, zijn geliefden en het grote familiegeluk dat hij kende. Maar ook zijn bittere ervaringen als militair in dienst van Duitsland tijdens de Eerste- en Tweede Wereldoorlog komen naar boven, evenals zijn dramatisch verlopen vlucht over de Muur. Alexander denkt aan de laatste decennia die in het teken stonden van een belofte en het verlangen om te kunnen terugkeren naar zijn geboortegrond. Zijn herinneringen nemen de vorm aan van een herbeleving, waarin hij wordt geconfronteerd met zijn obsessies en manier van leven. Het lijkt erop dat hij als oude man eindelijk zijn belofte kan inlossen en dat zijn verlangen wordt gestild, in werkelijkheid vindt hij zichzelf terug. Hij ziet in dat hij uit onmacht en spijt is blijven hangen in het verleden. Carpe Punctum, pluk het moment, is de boodschap die hij met deze terugblik op zijn leven wil uitdragen.

OVER DE MUUR EN TERUG is een roman over vriendschap, hartstocht, trouw en liefde. Het beschrijft de waanzin van oorlog, de ongelooflijk hoge prijs van opgedrongen ideologie en de onweerstaanbare aantrekkingskracht van vrijheid. Het gaat over verlies, verwerking, eenzaamheid en de ironie van het leven. De lezer wordt meegenomen op een overdonderende reis door de bizarre Europese geschiedenis van de 20e eeuw, samengevat in aspecten die een mensenleven kunnen beïnvloeden, vormen en uiteindelijk beëindigen. Een levensverhaal in al haar facetten. Soms roerend, dan weer genadeloos hard, maar altijd grillig en onberekenbaar. Precies zoals het leven is.