Erwin Verschote trekt op een dag weg uit de stad om op het platteland een nieuw leven te beginnen. Hij komt er terecht tussen kleurrijke figuren. Er is Marre, de stugge boerin die hem een kamertje geeft op haar erf, Alma, de genereuze kleermaakster uit het dorp, en Antoine, de gevierde acteur. En dan is er nog Modest, de kopvoeter. Hij is al een maand of drie dood, maar hij becommentarieert nog steeds uitgebreid Erwins leven. Zo komen we te weten dat Erwin niet de vrijbuiter is die hij denkt te zijn. Voor hij het weet is hij de wereld binnengedrongen die zijn vader vlak na de Tweede Wereldoorlog is ontvlucht, een plek vol onverwerkte verhalen en onbeantwoorde vragen. Want wie was bijvoorbeeld Elza en wat is er met haar gebeurd?
In Kopvoeter is de verbeelding aan de macht. Kristof De Muynck roept een wereld op waarin het verleden voortdurend inbreekt op het heden, de geschiedenis wraak neemt over de grenzen van de generaties heen en mooie jonge meisjes evengoed paarden kunnen zijn. Kopvoeter is een sprookjesachtige familieroman, even schokkend en intrigerend als hilarisch.