Drie zussen blikken terug op hun leven en maken de balans op. Wat blijft er over van hun brandende kinderdromen en hun verlangens van weleer? Hoe heeft de jarenlange spanning tussen zusterliefde en rivaliteit hun blik op elkaar en op de wereld gekleurd? En waarom kleeft de schaamte aan elk van hen, als een tweede huid? Intussen ligt Ivo, hun vader, op zijn sterfbed. Zijn leven speelt zich alleen nog af in zijn hoofd. Ivo heeft zijn schaamte losgelaten, en daarmee ook zijn schuldgevoel. Hij denkt na over zijn dochters, over zijn te vroeg gestorven vrouw en over het geheim dat hem kwelt. Haar gaat over grote vragen rond liefde en verraad. En over kleine vragen, zoals deze: waarom nemen vrouwen zo graag ritueel afscheid van hun meisjesjaren? En waarom knippen ze hun haren kort? Kathleen Vereecken schreef bejubelde historische jeugdromans, zoals Lara & Rebecca (2006) en Zijdeman (2013). In het meermaals bekroonde en vertaalde Ik denk dat het liefde was (2009) vertelt ze het verhaal van de fictieve zoon van Jean-Jacques Rousseau. Kathleen Vereecken is ook freelancejournaliste, onder andere voor De Standaard.