Lang geleden, in het warme Italië, leefde er een timmerman die Gepetto heette. Op een dag maakte Gepetto een grappige houten pop. Hij had dunne armen en een lange neus. ‘Ik wou dat die pop mijn zoontje was’, zei de timmerman. Toen een goede fee dat hoorde, nam ze haar toverstok. Stilletjes zei ze: ‘Word wakker, popje!’ De houten pop begon meteen te zingen en te dansen. Hij greep Gepetto’s handen en draaide in het rond. ‘Eindelijk heb ik een zoon!’ zei de oude timmerman blij. ‘Ik noem je Pinocchio.’