Vaak wordt gesteld dat ongelijkheid een individuele verantwoordelijkheid is. Om sociale ongelijkheid te verkleinen zoekt men dan de oplossingen in het ondersteunen van individuen. Maar daarbij wordt meestal voorbijgegaan aan de morele dimensies van ongelijkheid, en aan het belang van de groep of de netwerken waarin mensen wonen, werken en leven. De essays in dit boek, gebaseerd op de nieuwste wetenschappelijke inzichten, tonen aan dat juist die groepsdimensie een zeer belangrijk perspectief is, waaraan in beleidsoplossingen te vaak voorbij wordt gegaan. Als je leven niet loopt zoals je dat voor ogen hebt, is dat dan je eigen schuld of hangt dat wellicht met meer zaken samen? Iedereen weet dat omgevingsfactoren een belangrijke rol spelen: Waar ben je geboren? Welk netwerk heb je tot je beschikking? Toch worden bij pogingen om de ongelijkheid in de wereld te reduceren in de eerste plaats individuele oplossingen aangedragen. Dit boek laat voor de verschillende domeinen in de samenleving als de zorg, het onderwijs, werk, migratie en milieu zien hoe dat (niet) werkt.