's Werelds grootste natuurkenner weigert om massa-uitsterving van soorten als een onvermijdelijke ontwikkeling te zien en stelt een reddingsplan voor de bedreigde biosfeer voor.
De geschiedenis is niet voorbehouden aan de menselijke soort, stelt Edward O. Wilson in 'De halve aarde'. Het is een moedig boek waarin de geschiedenis van de mensheid radicaal wordt herzien. Wilson brengt in kaart hoe wij blindelings de geschiedenis van miljoenen andere soorten negeren en waarschuwt voor een aanstaande point of no return. Hij gaat opstandig in tegen populaire theorieën over het Antropoceen, waarin wordt beweerd dat mensen geïsoleerd kunnen overleven in een paradijselijke bubbel die speciaal voor dat doel is ingericht. De auteur laat daarentegen zien dat de biosfeer niet aan ons toebehoort.
Toch weigert Wilson te aanvaarden dat onze ondergang onvermijdelijk is, zoals door velen wordt gevreesd. Hij schreef 'De halve aarde' als een cri de coeur, en stelt dat de enige oplossing voor onze aanstaande 'zesde uitroeiing' een uitbreiding van natuurreservaten is tot de helft van de oppervlakte van de aarde. 'De halve aarde' is doordrenkt van een diep darwinistisch begrip van de kwetsbaarheid van onze planeet. Het is een transformatief werk, urgent als weinig andere boeken.
'De halve aarde' is onderdeel van de populaire trilogie die bestaat uit 'De sociale verovering van de aarde' en 'Het raadsel van het menselijk bestaan', een finalist voor de Amerikaanse National Book Award.