Toine Lakeman is een eigenzinnige dichter die zijn verzen de ruimte geeft in een eigen taal. Dat is zijn kracht, zijn weigering om compromissen toe te laten zijn zwakte. “jouw venijnig veinzen mijn dronken spierballentaal” Het moet je aanspreken. Zijn poëzie is krachtig, beeldend en zeker vernieuwend. Hij hanteert niet zelden taal als een hamer en smeedt daarmee soms verrassend fijnmazige poëzie. In een tijd van taalvervlakking is hij een openbaring en doet wat een dichter moet doen. De taal vernieuwen. ik schiep fijnpauwen en schreeuwveren genoot van ratten aan een touwtje Met dit soort zinnen houdt hij zijn verzen aan elkaar en drijft hij iedere vorm van spinrag uit je hoofd. Mark van Roosmalen, schrijver en columnist