monument voor Max van Dam als symbool voor de ruim 34.000 Nederlandse joden die in Sobibor zijn Verschijnt aan de vooravond van de 80-jarige herdenking van de opstand in Sobibor

Vastberaden en veelbelovend gaat over het leven en werk van de joodse kunstenaar Max van Dam. Max van Dam werd in 1910 geboren in Winterswijk en groeit op in een ‘rood nest’ met aandacht voor maatschappelijke vraagstukken, kunst en literatuur. Al jong besluit hij zijn leven te wijden aan de kunst. Wanneer hij zijn kunstopleiding heeft afgerond, breken de crisisjaren aan en neemt Hitler in Duitsland de macht over. Dankzij zijn grote toewijding aan de schilderkunst, de steun van familie, vrienden, collega-kunstenaars en zijn mecenas Jaap Hemelrijk, groeit Max van Dams bekendheid. In 1938 wint hij de Prix De Rome. Zijn kunstenaarschap krijgt erkenning in artistieke kringen, juist op het moment dat hij zich, vanwege toenemend antisemitisme en het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, zo onzichtbaar mogelijk moet maken. Langzaam maar zeker verliest Max van Dam zijn vrijheid. Hij krijgt nauwelijks meer kunstopdrachten. Exposeren wordt onmogelijk. Na een periode van onderduik en vlucht naar Zwitserland, komt Van Dam via het Franse interneringskamp Drancy terecht in vernietigingskamp Sobibor. Hier weet hij bijna een half jaar als gevangene te overleven door schilderijen te maken voor SS’ers. Het blijkt geen uitstel van executie te geven: Max van Dam wordt op of rond 20 september 1943 in Sobibor vermoord. Dit boek laat zien dat er zonder maker geen kunst is, maar ook dat wanneer anderen zich ontfermen over zijn kunst de maker weer zichtbaar kan worden.