Soepel en fijn, veelkleurig, zowel van praktische als esthetische waarde - dat is sits, het oorspronkelijk handgeschilderde, geglansde katoen uit India. Het is net als het bekendere, Engelse chintz afgeleid van het Perzische chitta dat 'bedrukt' betekent. Het is een tijdrovende techniek met gebruik van chemische middelen om plantaardige kleurstoffen te binden aan katoenvezels. De stof is daardoor soepel, veelkleurig, was- en kleurecht.

Voordat wij sits in de zestiende eeuw meenamen naar Europa, bestond er in Azië al een levendige ruilhandel. De VOC nam na 1602 de handel, met name op Indonesië, over en ruilde katoen uit India tegen de gewenste specerijen. Nederlandse zeelieden namen de sits soms mee naar huis, wat zeer in de smaak viel. Dus gaf de VOC vanaf 1664 opdracht om sitsen mee te brengen voor de Nederlandse markt.

Hier werden de grote beschilderde doeken gebruikt als wandbespanning en spreien, en de stof aan de meter voor vrouwenjakjes en 'Japonse rokken' (kimono's) voor mannen, kindermutsjes en babyjakjes. Sits wordt een kenmerk van de Hindelooper streekdracht. Ook adellijke Friese families laten grote spreien beschilderen met hun familiewapen.

De chemie van sits laat de mooiste en meest bijzondere sitsen uit de collectie van het Fries Museum zien en vertelt de verhalen van de mensen die de sits aan ons hebben overgeleverd.