Vaak zien we samenwerking als de ultieme mogelijkheid om complexe problemen in een complexe omgeving aan te pakken. Denk aan professionals die samen gezinnen ondersteunen waar de problemen zich opstapelen. Of aan gemeenten en maatschappelijke partners die een 'sluitende aanpak' ontwikkelen om de participatie van jongeren te verbeteren. Niet zelden lopen samenwerkingsverbanden stuk, omdat deelnemende partijen niet in staat blijken 'over hun schaduw heen te springen'. Zij stellen het eigen belang boven het gezamenlijke doel. Samenwerken wordt dan een probleem in plaats van de oplossing. In dit boek gaan de auteurs in op het probleem samenwerken. Zij laten zien dat het welhaast onvermijdelijk is dat samenwerking niet het ultieme gezamenlijke resultaat oplevert. Dat is niet erg. Het is de consequentie van de tijd waarin we leven. Wie de verwachting van de ultieme samenwerking overboord weet te zetten, heeft de mogelijkheid om samen met anderen de eigen doelen dichterbij te brengen. Dat is dan ook de kern van dit boek. Aan de hand van wetenschappelijke inzichten en voorbeelden uit de praktijk schetsen en verklaren de auteurs eerst de weerbarstigheid van het samenwerken. Vervolgens biedt het boek een concrete uitleg over de vraag hoe het vastlopen van een samenwerking te voorkomen of hoe deze vlot te trekken. Daarmee is het boek een leerzame handleiding voor iedereen die meer wil halen uit samenwerking. Daarbij geldt het motto: in een moderne samenwerking weet je wel waar je heen wilt, maar niet waar je uitkomt.