Het witwassen van de gelden die worden verkregen uit cybercrime vindt in toenemende mate plaats met digitale betalingsmiddelen. In dit onderzoek wordt nagegaan hoe deze gelden worden witgewassen, welke actoren een rol spelen en hoe digitale betalingsmiddelen daarbij worden gebruikt. Hiervoor wordt specifiek gekeken naar de delicten van banking malware en ransomware. Bij banking malware wordt elektronisch geld buitgemaakt en bij ransomware moet losgeld worden betaald, met vouchers of bitcoins, om weer toegang te verkrijgen tot de bestanden op een computer. In het onderzoek wordt nadrukkelijk de groeiende rol van bitcoins als virtueel betalingsmiddel bij cybercrime onderzocht. Ook wordt ingegaan op het gebruik van e-wallet-diensten door criminelen voor het witwassen van digitale betalingsmiddelen. Money mules, personen die hun rekening beschikbaar stellen ten behoeve van een frauduleuze transactie, spelen een prominente rol bij banking malware. De rol van money mules wordt uitgebreid onderzocht in dit onderzoek; hun kenmerken zijn in kaart gebracht door middel van kwantitatief onderzoek. Ook wordt in het onderzoek nagegaan op welke wijze bitcoins worden witwassen via zogenoemde Bitcoin exchangers en mixing services, die hun diensten via het dark web aanbieden. Tot slot worden in het onderzoek aanbevelingen gedaan voor een verbeterde aanpak van het witwassen van geld dat wordt verkregen uit cybercrime.