In het voorjaar van 2021 vormt het Bonnefanten het toneel van de nieuwste tentoonstelling van Berlinde De Bruyckere (Gent, 1964). De Bruyckere staat al jaren aan de internationale top van de hedendaagse kunst. Haar rauwe, indringende sculpturen, installaties en tekeningen vinden kracht in kwetsbaarheid en tederheid in het meedogenloze. In deze tentoonstelling zet ze nieuwe stappen op haar artistieke pad, zoekende naar de betekenis van menselijkheid, lichamelijkheid, lijden en levenskracht. De thema's in het werk van De Bruyckere hebben een universele en onophoudelijke waarde. Maar ze krijgen een extra urgentie in een tijd waarin, aangezet door een ongekende pandemie, de behoefte aan menselijke connectie groter dan ooit is, terwijl het lichaam tegelijkertijd een gevaar voor de mens is geworden. De Bruyckeres indringende sculpturen kennen een lange, ingewikkelde maakgeschiedenis. Veel van haar werk is opgebouwd uit was, hars, touw en huiden of doeken, die ze soms jaren blootstelt aan de elementen alvorens ze te verwerken. De sculpturen vragen ondanks hun confronterende karakter om aanraking, streling, warmte, en stralen de tastbaarheid van het bestaan uit. Het is deze krachtige uitstraling die De Bruyckere al vanaf haar vroege carrière tot een van de belangrijkste West Europese kunstenaars heeft gemaakt. Haar oeuvre is gelauwerd met solo-exposities in binnen- en buitenland, prijzen, en twee deelnames aan de Venetiaanse Biënnale: in 2003 in het hoofdpaviljoen, en in 2013 toen ze België vertegenwoordigde, in samenwerking met nobelprijswinnaar J.M. Coetzee. Het Bonnefanten vormt het toneel van haar eerste Nederlandse solotentoonstelling sinds 2015. Na twee mid-career overzichtstentoonstellingen te hebben gehad die de periode 2000-2014 belichtten, toont De Bruyckere in het Bonnefanten haar meest recente werk. In de tentoonstelling Engelenkeel ligt de nadruk op de periode 2014-heden. Er zal onder andere nooit eerder vertoond werk te zien zijn. Deze monumentale werken zijn geïnspireerd op het idee van een engel, zoals deze in mythes en verhalen, literatuur en de kunstgeschiedenis terugkomt. Geconcipieerd in de eenzaamheid en isolatie van de coronacrisis, behoedt de engel voor een eenzaam bestaan en, nog belangrijker, een eenzame dood. Volgens Berlinde zorgt een engel met zijn warme, donkere vleugels voor beschutting, een toevluchtsoord tegen angst. Het is een prachtig voorbeeld van de fragiele lijn die De Bruyckere bewandelt tussen artistieke dichterlijkheid en engagement met de actualiteit. De tentoonstelling Engelenkeel is samengesteld met recent werk uit de periode 2014 tot heden. De thema’s waarop De Bruyckere de laatste jaren heeft gefocust zijn hier voor het eerst samengebracht, waardoor hun onderliggende raakvlakken kenbaar worden. Ook presenteert het Bonnefanten haar nieuwste, nog nooit getoonde werk, dat het licht zag tijdens de coronacrisis.