Nederland seculariseert, de kerken lopen leeg, maar de belangstelling voor onze religieuze cultuur blijft onverminderd groot. De band tussen kunst en kerk is de laatste 25 jaar stevig aangehaald - tegen de verwachting in misschien. Opvallend veel hedendaagse kunst vindt een tijdelijke of een permanente plek in de kerkelijke ruimte. Dit gaat gepaard met grote veranderingen. Nieuwe kunstvormen doen hun intrede: performance, video, installatie. Kerkgebouwen worden ontdekt voor de kunst: de Oude Kerk in Amsterdam - gewoon in gebruik voor de eredienst - is sinds kort een centrum voor hedendaagse kunst van internationale allure. Buiten de kerk komen de stiltecentra op: multireligieuze ruimtes waar kunst en
vormgeving een belangrijke rol vervullen.
'Hedendaagse kunst in Nederlandse kerken, 1990-2015' geeft voor het eerst een beeld van de veelstemmige dialoog tussen (museale) kunst en kerk in tijden van secularisatie. De kunst - van Jan Dibbets tot Teun Hocks, van Marc Mulders tot Marlene Dumas, van Maria Roosen tot Tinkebell - is het uitgangspunt, terwijl de
kerk de context en (vaak letterlijk) de ruimte schept.
De twintig artikelen en interviews zijn geïllustreerd met foto's en beeldessays.