Aan de basis van "'t Is alles kleuren, zilver, goud" ligt een gedicht uit 1925 van Observator van een Staphorster onderwijzer die in het gedicht en ook middels ingezonden stukken in de Meppeler Courant de tegenstanders van ruilverkaveling bekritiseert. In zijn gedicht verwijt hij de Staphorsters zich vooral druk te maken om uiterlijk vertoon en mode en de ogen te sluiten voor de toekomst. Hij doet dit met veel humor en talent, terwijl de personen die aan het woord komen zich bedienen van onversneden Staphorster dialect. In het gedicht passeren talrijke attributen de revue die behoren tot het pronkgoed. Dat is het startpunt voor de prachtige foto's van Dirk Kok, die de Staphorster dracht en de sieraden in al hun glorie tonen. "'t Is alles kleuren, zilver, goud" is een ode aan een verdwijnende wereld, waarvan we vandaag de laatste uitingen nog kunnen aanschouwen. Dirk Kok heeft ze als geen ander vastgelegd.