Philip Akkerman (1957) houdt sinds zijn academietijd een dagboek bij. Dit dagboek beschrijft zijn worsteling met het bestaansmysterie, zijn worsteling met de kunst en de kunstwereld, zijn worsteling met de schildertechniek en zijn worsteling met zichzelf. Het is de vraag of hij zonder dit dagboek ooit met het schilderen van zelfportretten begonnen zou zijn en, indien hij er al mee begonnen zou zijn, hoe lang hij dit dan volgehouden zou hebben. Philip Akkerman. Kunstenaarsdagboek neemt je mee in de chaotische stortvloed van tegenstrijdige gedachten in het hoofd van Akkerman. Langzaam maar zeker komt de 'echte' Philip Akkerman bovendrijven. Naast teksten over filosofie en schildertechniek krijgt de lezer ook een inkijkje in de kunstwereld waarbij niets en niemand gespaard wordt.