Het Oude Testament telt niet alleen veel profetieën die in vervulling zijn gegaan tijdens de komst van Jezus Christus, maar ook een groot aantal profetieën die nog niet vervuld zijn. Thema’s als de terugkeer uit de Babylonische en de Assyrische ballingschap, de hereniging van het tienstammenrijk en het tweestammenrijk, de overwinning op alle vijanden en een vrederijk komen bij herhaling aan de orde in deze profetieën.

Kern van het boek is de beschrijving van de passages in het Nieuwe Testament waarin verwezen wordt naar de onvervulde profetieën van het Oude Testament, zoals onder andere de vijf vervullingscitaten in de beschrijving van de geboortegeschiedenis van Jezus in Matteüs, het voorlezen door Jezus uit de rol van Jesaja in de synagoge van Nazareth, de intocht in Jeruzalem en de tempel­reiniging, en de verwijzing van Jezus in Zijn rede over de laatste dingen naar de profetie van Daniël. Uiteraard is er ook veel aandacht voor de Oenbaring aan Johannes. Deze teksten worden uitgelegd, waarbij speciale aandacht is voor de rol die de verwijzingen naar de oudtestamentische profetieën spelen.

Bij wijze van conclusie wordt aangegeven hoe volgens de Bijbel de eindtijd er schematisch uit zal zien. Hierin speelt de opbouw van de Openbaring aan Johannes een grote rol. Een belangrijke conclusie is de constatering dat de teksten die in dit boek behandeld zijn veel meer tot doel hebben ons te bemoedigen om vol te houden en voorbereid te zijn op moeilijke tijden, dan een beschrijving te geven van een toekomstverwachting.

De schrijver heeft Theologie gestudeerd aan de Rijksuniversiteit van Utrecht.