De titel ‘Rioolrat’ verwijst naar het slachtoffer, een hoofdredacteur die het woord rioolpers een extra dimensie geeft.
De auteurs hebben er op toegezien dat alles in het boek dat te maken heeft met de werkwijze van de speurders, klopt. Voor het eerst sinds Jef Geeraerts wordt er geen loopje genomen met de realiteit wat betreft onderzoeksmethoden, onderlinge verhoudingen tussen parket en politie, en procedures. Coauteur Guido De Ville was zelf jarenlang speurder bij de Gerechtelijke Politie en gedurende het hele schrijfproces hielden de beide auteurs nauw contact met leden van de Federale Politie.
‘Rioolrat’ wordt echter nooit een klinische en droge beschrijving waarbij de lezer de neiging krijgt om de pagina om te slaan. Daar zorgt de humor die doorheen heel het verhaal aanwezig is, dan weer voor.
‘Rioolrat’ is een misdaadroman die van begin tot einde boeit en de lezer zal vasthouden tot de ontknoping en verder.