“Ik ben niet de alwetende, ook niet de alles begrijpende. Maar wel de alles vertellende, ik vertel alles wat ik op mijn hart heb. En daar hoort ook mijn frustratie over het overleven in Nederland bij.”
Dit is het verhaal van de scholier Yehya Kaddouri. Hij was de eerste die, in de tumultueuze tijd na de moord op Theo van Gogh, veroordeeld werd onder de nieuwe antiterrorismewetgeving. In de zomer van 2004 begon hij met het voorbereiden van een bomaanslag. Ondertussen bedreigde hij Geert Wilders en Ayaan Hirsi Ali op internetfora. Op 27 september 2004 werd hij door een arrestatieteam van de politie op school gearresteerd, en in februari van het jaar daarop werd hij veroordeeld binnen het jeugdrecht. De rechtszittingen speelden zich af achter gesloten deuren.
In ‘Lach met de duivel’ geeft Yehya Kaddouri na al die jaren zijn versie van de gebeurtenissen. Hij vertelt over zijn jeugd en zijn conflicten op de middelbare school, de voorbereidingen van de bomaanslag, de rechtszaken en over zijn leven in de jeugdgevangenis, waarin hij meer dan vier jaar vastzat.
Hij maakt de lezer deelgenoot van zijn emoties, zijn woede, zijn haat, zijn ‘zwart-witdenken’ en zijn tweestrijd. Het resultaat is een bijzonder en goed geschreven verhaal, dat een unieke blik geeft in de ervaringswereld van, zoals hij het zelf noemt, een ‘rotte-appel’-Marokkaan.