Loop, jonge vrouw, loop als u willen lopen, de kind blij zijn als u lopen, had dokter Roberto in zijn grappige taaltje met zijn zware Italiaanse accent gezegd. En nu liep ze daar door Rome, naar de Pincio, langs winkelstraten, over de Spaanse Trappen. Helemaal alleen, zwanger, en met een man die niet lang daarvoor was overgeplaatst naar het verre Afrika om te vechten tegen de geallieerden. Er gingen veel gedachten door haar hoofd. Gedachten aan vroeger, aan haar jeugd, waar het geloof zon grote plaats had ingenomen. Soms leek het wel alsof de Wartburg, de onneembare vesting waar Luther verbleef, als een fata morgana boven de romeinse horizon zichtbaar was. Hij leidt mij in de rechte sporen, was een bijbelspreuk die haar altijd had geholpen, maar nu was ze in verwarring. Na vele jaren van triomf begon het er nu op het lijken dat het Duitse Rijk helemaal niet zo onoverwinnelijk was. Hoe zou de toekomst eruitzien?
Portret van een moeder als jonge vrouw is het lyrisch geschreven verhaal van de geestelijke crisis van een jonge Duitse vrouw in Rome in 1942. De wandeling eindigt met een concert waar de kracht van de woorden en de tonen van de muziek strijden met haar gevoelens van twijfel en haar angst voor het oorlogsgeweld.