Wim Sassen haalde vanwege zijn relatie met Adolf Eichmann regelmatig het nieuws. Zijn broer Alfons daarentegen was altijd de man op de achtergrond. Niettemin speelden beiden een belangrijke rol in de naoorlogse schemerwereld waarin oorlogsmisdadigers op diverse manieren werden ingezet om Duitse weerwolfnetwerken en communistische cellen bloot te leggen.

Naoorlogse spionage

Toen de geallieerde opsporingsdiensten halverwege 1945 de vervolging van oorlogsmisdadigers aan de Nederlandse opsporingsdiensten overlieten, raakten de jongens verzeild in een wereld van internationale spionagediensten, ondergrondse organisaties die oorlogsmisdadigers uit Nederland en België hielpen te ontsnappen en particuliere opsporingsdiensten. Toen strafvervolging dreigde, weken de mannen uit naar Latijns-Amerika. Daar kwamen ze terecht in een warm nest van uitgeweken nazi's die door de voorloper van de Noord-Amerikaanse CIA "veilig" waren gesteld. In deze buitengewone periode rekenden ze tot hun vrienden Luftwaffe Ace Hans Ulrich Rudel, Adolf Eichmann, Josef Mengele en Klaus Barbie. Via deze groep werden de jongens opnieuw geïntroduceerd in een schimmige wereld waarin ex-SS'ers een voorname rol speelden in de internationale wapenhandel en hun diensten leverden aan militaire regimes in de strijd tegen het communisme.

De intriges van de gebroeders Sassen

In dit boek worden eveneens een aantal mythes ontkracht, zoals Wim Sassens beroemde ontsnapping uit Fort Blauwkapel op Kerstavond 1945, of dat de jonge Alfons al op 17-jarige leeftijd 'Abwehr'-specialist zou zijn geweest.