Aan het begin van de achtste eeuw wijdde de toenmalige zendeling Willibrord een kerkje op het huidige Domplein aan Sint-Maarten. Vanaf dat moment zou deze heilige uit Tours, die ooit voor de poort van Amiens zijn mantel doormidden had gesneden om de helft daarvan aan een bedelaar te kunnen geven, voor altijd met Utrecht verbonden blijven. Zo waren zowel de romaanse als de gotische Domkerk gewijd aan Sint-Maarten. Ook na de Reformatie bleef Sint-Maarten een rol spelen. Het rood-witte stadswapen verwijst bijvoorbeeld naar de mantel die Sint-Maarten ooit deelde.

Op veel plaatsen in Utrecht is de lange geschiedenis die Sint-Maarten en de stad hebben nog terug te zien, zoals in de pandhof van de Dom, waar reliëfs van gebeurtenissen uit het leven van Sint-Maarten zijn terug te vinden, of in een groot standbeeld bij de Martinuskerk aan de Oudegracht. De grotendeels nog middeleeuwse binnenstad is rijk aan sporen van Sint- Maarten.

Sint-Maarten in Utrecht. Sporen van een beschermheilige biedt een helder overzicht van de verbintenis tussen de schutspatroon en de stad. Het vertelt over de bruggen, pleinen, kerken, huizen en musea waar afbeeldingen of verhalen nog herinneren aan de man die zijn mantel deelde. Hierdoor vormt het boek ook een ideaal startpunt voor een eigen verkenning van Sint-Maartens sporen in de Domstad.