Het Waterloo van de stadsvernieuwers kwam in de Amsterdamse wijk Jordaan. Zelfs in 1975 heeft het Amsterdamse stadsbestuur nog in alle ernst voorgesteld om de Jordaan af te breken. Boze Jordanezen hebben dat plan weten te verijdelen. In een bouwwerk van zeven woningen, waar oorspronkelijk minstens 35 mensen woonden, leven nu vier mensen. De buurt is totaal veranderd, met veel voorzieningen en dat alles op loopafstand. Het is helemaal niet nodig om bij veranderend gebruik te slopen. Het stedelijk bouwwerk kent een enorm vermogen om zich aan te passen aan veranderend gebruik. Geen enkel grachtenhuis wordt nog bewoond zoals in de zeventiende eeuw. Winkels met twee kleine bovenwoningen onder een kapje in de Jordaan worden nu verbouwd tot hele aantrekkelijke eengezinswoningen. Niemand had dat destijds voor mogelijk gehouden. Maar men had het wel kunnen weten. In haar beroemde boek over Amerikaanse steden had Jane Jacobs immers al begin jaren zestig beschreven hoe Boston een hippe stad werd dankzij het herstel van oude huizen.