Dit boek toont hoe schoolleiders de regie kunnen voeren in een constructieve samenwerking met ouders, gebaseerd op wederzijdse autonomie en gelijkwaardigheid.

Hoe komt het dat er nog altijd zo veel problemen zijn rond het thema ouderbetrokkenheid? Waarom lukt het nog te weinig scholen om een gelijkwaardige, constructieve samenwerking met ouders tot stand te brengen? Hoe kunnen schoolleiders leren 'dansen' met ouderbetrokkenheid, zodat de samenwerking met ouders een goede voedingsbodem vormt voor de ontplooiing van de kinderen?

In dit boek wordt aan de hand van een aantal spanningsvelden de dynamiek in de samenwerking met ouders verhelderd. Soms is het koorddansen, waarbij je telkens weer aan de ene of aan de andere kant van het koord kunt vallen.

Stappenplannen en vaardigheden alleen blijken niet te voldoen om de uitdagingen het hoofd te bieden. In persoonlijk leiderschap ligt de ontbrekende sleutel naar een constructieve samenwerking.
Hoewel schoolleiders zich soms machteloos voelen omdat ze de samenwerking met ouders niet in de hand hebben, blijkt het wel degelijk mogelijk om de regie erover te voeren.

Deze nieuwe regie is gebaseerd op wederzijdse autonomie en gelijkwaardigheid. Schoolleiders hebben ambitie en lef nodig, in contact met hun kwetsbaarheid. Van daaruit ontstaan nieuwe kansen om ouderbetrokkenheid tot bloei te brengen.