Deze roman is het waar gebeurde verhaal van Rita die naar eigen zeggen wel een biologische moeder heeft gehad maar nooit een liefdevolle mama heeft gekend.
Ze vertelt over een periode van een dertigtal jaren waarin ze als kind, opgroeiende tiener, jonge vrouw en later zelf moeder snakt naar geborgenheid, liefde en affectie.
Ze werd door haar moeder getiranniseerd en kreeg dagelijks te horen hoe lelijk, dom en waardeloos ze wel was. Een ongewenst kind, een blok aan haar been.
Hoe Rita thuis en op school ook haar best deed, nooit was het goed genoeg voor haar moeder. Van alles wat waar dan ook enigszins fout liep kreeg ze de schuld.
Haar vader kwam al evenzeer tekort in zijn taak van opvoedende ouder omdat al zijn tijd naar zijn werk ging. Hij werd eveneens gedomineerd en gekweld door zijn vrouw die hem met andere mannen bedroog. Hij was te zwak om zich tegen haar te verzetten. Ondertussen ging zijn gezondheid kapot onder haar getreiter.
Ook in haar huwelijksleven was het lot Rita niet gunstig gezind.

Het boek is een getuigenis over fysieke mishandelingen, psychisch lijden, angst, onzekerheid en doodsverlangen.