De 38-jarige Luuk Assante, kwaliteitsmanager voor een internationale fabrikant van conservenblikken, reist de hele wereld over. Dat bestaan heeft hem inmiddels veertig minnaressen opgeleverd, stuk voor stuk bijzondere en vooral knappe vrouwen die hem kennen als Luciano en die van elkaars bestaan niet op de hoogte zijn.
Tijdens een feestje van zijn beste vriend Martin Querel ontmoet hij de Nederlandse Sonja Berkendaal. Luuk, die heeft gezworen nooit op een Nederlandse verliefd te worden, loopt in eerste instantie weg voor zijn gevoel. Maar als hij toch besluit met Sonja een relatie aan te gaan, voelt hij zich verplicht afscheid te nemen van zijn minnaressen.
Samen met Martin komt hij tot de conclusie dat er maar één oplossing is: Luciano zal moeten overlijden. Martin organiseert een begrafenis in kleine kring in het Italiaanse bergdorpje Oggia, nabij de Zwitserse grens en informeert de vrouwen van Luciano. De plaatselijke pastoor wordt omgekocht, net als een ouder echtpaar uit het dorp, zijn zogenaamde ouders.
Als Luuk en Martin arriveren om de 'begrafenis' bij te wonen, constateren ze dat zo ongeveer al zijn minnaressen hun dierbare vriend Luciano de laatste eer komen bewijzen. Als programmamaker Marcello Puccini van rai Uno ter ore komt dat er een Miss World Verkiezing wordt gehouden in Oggia vliegt hij per helikopter met een cameraploeg naar het bergdorp. De kerkdienst wordt wereldnieuws en ook Sonja Berkendaal krijgt er lucht van.
Wat volgt is een aaneenschakeling van gebeurtenissen, sommige tragisch, andere hilarisch, die uiteindelijk leiden tot de demasque van Luuk Assante.
Van Beelen schreef met De vrouwenverzamelaar een literaire komedie die zijn weerga niet kent. Wat in het begin leest als een bijzonder liefdesverhaal, ontaardt uiteindelijk in een absurdistische literaire roman, die bij de lezer een glimlach op het gezicht zal toveren.