Marc Didden begon zijn carrière in de jaren 70 als journalist bij het weekblad Humo. Sindsdien is hij altijd blijven schrijven, interviewen en observeren; als auteur, maar ook als filmmaker, scenarist en docent. Dit boek gaat, zoals de titel allesbehalve vaag doet vermoeden, over cinema, maar het gaat ook over Marc Didden en zijn rijkgevulde, filmgerelateerde leven tot nu toe. Hij schrijft over zijn persoonlijke belevenissen in de wereld van de cinema, zijn indrukken en ontmoetingen, en zijn liefde voor het medium. Zoals in alles wat hij schrijft, deelt Didden op die manier flink wat 'verkapte memoires'; tegelijk leest het als en geschiedenis van een stukje van de Nederlandstalige Belgische film- en tv-wereld, inclusief een unieke en volstrekt niet-neutrale blik achter de schermen. In het tweede deel van het boek laat Marc Didden anderen aan het woord om zelf in de rol van interviewer te kruipen, in gesprekken (meestal in opdracht van Humo) met twaalf wereldbekende en gelauwerde nationale en internationale filmmakers.