Ondanks dat tot nu toe iedereen gestorven is, speelt de dood een steeds kleinere rol in ons leven. Vroeger was dat wel anders. De wereld zat vol gevaar en doodgaan hoorde erbij. Maar met de vooruitgang in de geneeskunde valt het einde van het leven steeds meer buiten ons blikveld. Tenzij je angst voor de dood hebt natuurlijk, maar vreemd genoeg blijkt slechts een kleine groep mensen dit te hebben.

In Memento Mori betoogt Joost van der Leij twee dingen: als je te veel angst voor de dood hebt, dan is nu de tijd om met enkele eenvoudige technieken je leven terug te winnen. Maar als je te weinig angst voor de dood hebt, dan maak je nu misschien keuzes in je leven zonder goed te beseffen wat alle opties zijn. Neurologisch blijkt ons brein anders met angst voor de dood om te gaan dan met andere angsten waardoor je er minder last van hebt. Een evolutionair voordeel, maar je kan de vraag stellen of dit nog steeds geldt.

De vooruitgang staat namelijk niet stil en we staan dan ook aan de vooravond van een biomedische revolutie. Het kan zo zijn dat te weinig angst voor de door ervoor zorgt dat levensverlengende ontdekkingen langer op zich laten wachten dan strikt noodzakelijk omdat te veel mensen zich te weinig druk maken om hun toekomst. Wie dan leeft, wie dan zorgt. Dit boek roept op tot een herbezinning en onderzoekt welke medische ontwikkelingen op het punt staan door te breken en hoe je zelf ervoor kan zorgen dat je zo lang mogelijk in goede gezondheid leeft.

Over dertig jaar is de kans groot dat de gemiddelde leeftijd rond de vijfennegentig ligt. Nog veel hogere leeftijden zijn niet waarschijnlijk, maar kunnen in principe wel. Het kan dus zijn dat er vandaag de dag al mensen geboren zijn die een radicale levensverlenging mee zullen maken. Er bestaan mogelijkheden die je een uiterst kleine kans geven om daarbij te horen. Ze komen allemaal aan bod om af te sluiten met wat je zelf kan doen om deze ontwikkeling te versnellen. Het motto is in ieder geval: Memento Mori!