Door aandachtig en achterdochtig de teksten te lezen en er enige afstand van te nemen, wordt in dit boek getracht waarheid en werkelijkheid van Paulus beter nabij te komen. De schrijver geeft niet zijn mening over Paulus maar poogde argumenten in de teksten zelf te vinden.

Het boek is bevrijdend. In de eerste plaats wordt Paulus uit het partijdige en eenzijdige verhaal van Handelingen: gehaald. Maar ook zijn brieven blijken een keurslijf. Ze zijn maar zeer ten dele van hemzelf en ook de authentieke brieven, zoals aan de geloofsgemeenschap van Corinthe, zijn deerlijk verminkt tot ons gekomen. Er is geen sprake van een editie van zijn brieven maar van een redactie. Deze redactie nam een halve eeuw na de dood van Paulus delen van diens brieven op in een bundel die aan de noden van kerk en tijd tegemoet moest komen. Een kerk die Paulus nog niet kende en tijden die dramatisch anders waren. De redactie trad bruusk op, sneed weg en vulde aan, liet de apostel aan het woord komen en wierp hem weer andere opvattingen tegen: over de rol van de vrouw, de liefde, de joden, de heersers van deze wereld.

Het gezag van de apostel werd gebruikt en misbruikt, en de door hem geschreven teksten bezweken onder de aan hem toegeschreven teksten.