De Amerikaanse bommen op Vietnam leidden eind jaren zestig en begin jaren zeventig tot grote verontwaardiging, ook in Nederland. Er ontstond een brede solidariteitsbeweging die hulp bood aan de Vietnamese bevolking. Een van de solidariteitsorganisaties was het Komitee Wetenschap en Techniek voor Vietnam: een kleine groep vrijwilligers die apparatuur bouwde voor de Vietcong, de strijders tegen de Amerikanen in het zuiden van Vietnam. Na de oorlog bleef het Komitee zich inzetten voor technische en wetenschappelijke samenwerking met het herenigde Vietnam.

Dit boek laat de geschiedenis zien van het Komitee tussen 1971 en 2011 en van de nauw daarmee verbonden hulp van Nederlandse universiteiten aan Vietnam. Auteur Peter de Goeje beschrijft die geschiedenis van binnenuit en wisselt de gebeurtenissen af met persoonlijke, vaak hilarische schetsen die een raak tijdsbeeld geven van de solidariteitsbeweging en de ontwikkelingssamenwerking in de jaren zeventig, tachtig en negentig. Zijn verhaal toont vooral de ambivalentie van solidariteit in de praktijk: een kluwen van nobele gevoelens, ijdelheid en opportunisme.

Peter de Goeje was lid van het Komitee en later medewerker van het Bureau Buitenland van de Universiteit van Amsterdam.Hij maakte achtereenvolgens deel uit van twee woongroepen die bij de hulp aan Vietnam betrokken raakten.